Çeşitli müzik aletlerinin yapımı, insanlığın çalgıları keşfinden beri süregelmektedir. Geleneksel müzik aletleri nefesli çalgılar, telli çalgılar, vurmalı çalgılar grupları altında toplanırlar. Bu aletler ağaç, bitki, hayvan bağırsakları, kıl, kemik, boynuz gibi doğal malzemeler kullanılarak üretilirler. Telli çalgılar kemençe, kabak kemane, keman, bağlama, ud, tar, kanundur. Nefesli çalgılar zurna, çifte, ney, kaval, sipsi, tulum; vurmalı çalgılarsa davul, dümbelek, def, zil ve kaşıktır. Üç çiftli telden oluşan bağlama halk müziğinin en yaygın sazıdır. Bağlama ailesine dahil olan pek çok müzik aleti vardır. Dut, ardıç, kestane, ceviz, gürgen, erik, kayısı, şimşir gibi ağaçlar bağlama yapımında sıklıkla tercih edilir. Zurna yapımında da benzer ağaç türleri kullanılır. İyi ses veren sazın yapımı sadece doğru ağacın seçilmesiyle mümkün değildir; ağacın kesimi, korunması, işlenmesi aşamalarında da deneyimin önemi büyüktür. Geleneksel Türk müziğinin bir diğer popüler enstrümanı “ney”dir. Kargı adı verilen budaklı bir kamış ney için ana malzemedir.