Keçe, koyun yapağısı veya keçi kılının dövülmesiyle elde edilen dokusuz bir tekstil türüdür. Orta Asya’daki göçerlerin gündelik hayatında yoğun olarak kullandıkları keçe, yetiştirdikleri hayvanların yünlerinden yararlanarak, meşakkatli bir süreç sonucunda elde edilir. Koyunlardan kırkılan yün yay ve tokmakla birbirinden tamamen ayrılana kadar atılır. Daha sonra iyice ayrılmış yün lifleri hasır üstüne eşit şekilde serilir. Bir desen oluşturulacaksa motifler bu serilen yünün üzerine yerleştirilir ve tamamı ılık suyla ıslatılır. Ardından hasırla birlikte sarılıp rulo haline getirilen yaygı, insan vücudu kullanılarak bir saate yakın “tepilir”. Üçüncü aşamada açılan rulo, sıcak su ve sabunla “pişirilir”. Bu sırada yine eller ve kollarla basınç uygulanarak, yünlerin birbirine iyice geçmesi sağlanır. Son aşamada keçeden sabunu arındırmak için yıkanır ve kurutulur. İşlemler sırasında yay, tokmak, kalıp, çubuk, makas, terazi, kazan, ocak gibi araç gereçler kullanılır.

Keçe üzerindeki desenler arasında koç boynuzu, yıldız, ay, baklava, şamdan gibi motifler vardır. Keçeden çadır, zemin örtüsü, ayakkabı tabanı, heybe, kepenek, külah, terlik gibi ürünler yapılır. Ayrıca keçe tabakalarından çeşitli şekiller kesip bir araya getirerek; keçe parçalarını ya da keçe ve kumaşları, ucu kıvrık özel tığlar yardımıyla birbirine kaynaştırarak çeşitli aksesuarlar üretilir.